سوگواری عاشقان علمدار کربلا در همدان
تاریخ انتشار: ۵ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۲۷۴۵۶
به گزارش خبرنگار ایرنا، مردم دارالمومنین و دارالمجاهدین همدان در نهمین روز از ماه محرم و در تاسوعای حسینی ضمن عزاداری و سینه زنی در رثای شهادت امام حسین (ع) و ۷۲ یار باوفایش به سوگ نشستند.
در این آئین ها مردم عزادار و مومن همدان پرچم سیاه را به اهتزاز در آوردند و ندای لبیک یا حسین (ع) و لبیک یا ابوالفضل (ع) در شهرها و روستاهای استان طنین انداز شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همزمان با ماه محرم و ایام سوگواری شهادت سرور و سالار شهیدان حضرت امام حسین(ع) و یاران با وفای آن حضرت، هرلحظه بر تعداد عاشقان امامت و ولایت که در مساجد، حسینیه ها و تکیه ها حضور می یابند، افزوده و فضای این مکان ها عاشورایی تر می شود.
حضور پررنگ جوانان، نوجوانان، کودکان، زنان و مردان از هر قشری جلوه و معنویت خاصی به این آئین ها بخشیده است.
مردم در هر کوی و برزن و در شهرها و روستاهای مختلف استان همدان به یاد سید و سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) به خصوص سقای لب تشنگان کربلا با قرائت زیارت عاشورا و برپایی مراسم نوحه خوانی، سینه زنی و هیات های عزاداری ارادت خود به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) نشان دادند.
مردم عزادار همدان با پخش نذری های مختلف در نقاط مختلف شهر و برپایی ایستگاه های پخش صلواتی چای و شربت ارادت خود را به امام حسین (ع) و یاران باوفایش ابراز کردند.
به گزارش خبرنگاران ایرنا از مناطق مختلف استان همدان بر پایی آیین های عزاداری در روز تاسوعای حسینی در شهرستان های ملایر، نهاوند، بهار، رزن، اسدآباد، فامنین، تویسرکان،کبودرآهنگ و درجزین در حال برگزاری است و مردم این مناطق با سیاهپوش کردن سطح شهر و پخش نذری ارادت خود را به سید و سالار شهدا امام حسین (ع) نشان دادند.
منبع: ایرنا
کلیدواژه: تویسرکان استان همدان اباعبدالله الحسین تاسوعای حسینی همدان تویسرکان استان همدان اباعبدالله الحسین تاسوعای حسینی همدان امام حسین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۲۷۴۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه امام خمینی در خارج از کشور چه شغلی دارد؟
خانم معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصههای رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود، اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»